Ang abogadong Mexican na si Francisco ay nasisiyahang magtrabaho sa isang burger restaurant – nakilala namin ang mga dayuhan na gustong magtrabaho sa Finland

"Ano bang nakain mo at gusto mong magtrabaho sa Hesburger?"

Madalas na sinasagot ni Francisco Merida, 41, ang tanong na ito na tila palaisipan sa marami.

Kahit tumanggap ng pagsasanay bilang abogado, nagtatrabaho siya bilang tagapangasiwa ng restaurant sa Hesburger sa Helsinki. Hindi lubos maunawaan ng ilang tao kung bakit ang isang napakakwalipikadong propesyonal ay gagawa ng isang trabaho na hindi tugma sa kanyang pagsasanay.

Hindi na nagtatanong ang mga tao kapag sinasabi ni Merida na napakasaya niya ngayon. Nakakatuwang magtrabaho sa Hesburger Asema-aukio, na pinapangasiwaan ng HOK-Elanto.

"Walang pumilit sa akin na gawin ito. Kapag kusa kang gumawa ng sarili mong desisyon, hindi mo pagsisisihan ang pagbabagong ginawa mo sa iyong buhay. Masaya rin ako sa Mexico, pero sa Finland ako nakahanap ng kapayapaan."

Sampung taon na ang nakararaan, noong nagtatrabaho pa si Merida sa Mexico. Una ay nagtrabaho siya para sa pederal na parlyamento, pagkatapos ay sa kongreso ng estado ng Chiapas sa timog na bahagi ng bansa.

May mga pakinabang ang pagiging abogado: makakasama mo sa trabaho ang mga iginagalang na propesyonal, mahirap ang trabaho at malaki ang mga benepisyo ayon sa mga lokal na pamantayan. Kasama sa trabaho ang paglalakbay, magagarang hapunan, at paglilibang.

"Bukod sa iba pang bagay, malaya akong gumamit ng in-house chauffeur. May secretary din ako. Likas sa akin ang pagiging achiever, pero relaks lang ang kultura ng Mexico pagdating sa trabaho. Palaging may oras ang mga tao para makipag-usap sa isa't isa," paggunita ni Merida.

Nakaka-enjoy at malaki ang pakinabang ng trabaho, ngunit marami rin itong hinihingi mula sa iyo. Nagtatrabaho si Merida nang higit sa 48 oras sa isang linggo, anim na araw sa isang linggo. Limitado lang ang oras ng paglilibang. "Halos natutulog na hawak-hawak ang cellphone ko. Kailangan kong maging available sa lahat ng oras."

Naaalala pa rin ni Merida ang isang weekend nang sumama siya sa isang pinakahihintay na paglalakbay kasama ang kanyang dating asawa. Naging maayos ang lahat, pero biglang may tawag mula sa trabaho. Kailangan kaagad nilang umuwi at kailangan nang bumalik sa trabaho si Merida. Talagang nadismaya si Merida at ang kanyang asawa.

Nang magmungkahi ang kanyang partner na bumalik sa kanyang sariling bansa sa Finland, hindi nagdalawang-isip si Merida.

"Handa na akong baguhin ang buhay ko."

Isa si Merida sa mahigit isang libong empleyado ng S Group na may banyagang pinagmulan. Ang mga kasamahan niya sa burger restaurant ay nagmula sa iba't ibang bahagi ng mundo, kabilang ang Nepal, Bangladesh, Morocco at Sri Lanka. Ingles ang wikang ginagamit, pero ang mismong trabaho ay hindi apektado ng mga pinagmulan ng mga empleyado.

Sa kabuuan, ang S Group ay may mga manggagawa na may higit sa 80 nasyonalidad. Ang pinakamataas na bilang ay mula sa Estonia, Russia at Pilipinas.

Lumalaki ang pangangailangan para sa mga dayuhang manggagawa, dahil sa 2030 ay mababawasan ng 130,000 ang mga taong nasa edad para magtrabaho sa Finland, dahil sa mababang rate ng kapanganakan at pagreretiro.

"Ang demographic trend ay nangangahulugan na kukulangin tayo ng mga tao sa Finland para pangalagaan ang mga matatanda o may sakit. Magiging isang malaking hamon ang pagiging available ng mga personnel sa sektor ng serbisyo at sa propesyonal na trabaho," ayon kay Hanne Lehtovuori, HR Director ng S Group.

Kasalukuyang maraming aplikante ang mga kumpanya ng S Group, pero mas maraming propesyonal ang kailangan lalo na para sa mga tungkuling may responsibilidad, mga restaurant at hotel at, depende sa rehiyon at panahon, gayundin sa mga supermarket. Sa ilang kaso, kailangan pa ngang bawasan ang mga oras ng pagbubukas ng mga istasyon ng serbisyo ng ABC dahil sa kakulangan sa mga empleyado. Lalo na sa maliliit na bayan, kailangang-kailangan ang mga dayuhang manggagawa.

Ayon kay Lehtovuori, magiging masaya ang mga manggagawa mula sa ibang mga bansa sa Finland, hangga't mayroon silang makatotohanang ideya sa trabaho nila dito.

"Sa aming kultura sa pagtatrabaho, mayroon kaming flat hierarchy at magkakaibang saklaw ng trabaho.. Halimbawa, ipinahayag ng mga chef na nagustuhan nila ito."

Dapat maglakas-loob ang mga tao na kumuha ng mga manggagawa kahit hindi sila nagsasalita ng perpektong Finnish.

Kailangan namin ng maraming labor migration sa Finland, ayon kay Markku Sippola, senior lecturer at researcher sa University of Helsinki. Ayon sa kanya ay hindi kakayanin ng Finland kung walang immigration.

"Sa mga bansang may lumalaking populasyon, lumalaki rin ang ekonomiya. Mahalagang salik ang imigrasyon para sa pagiging competetive ng Finland," ayon sa kaniya.

Mahalaga ang pagpapanatili ng economic dependency ratio, dahil ito ang mga buwis na binabayaran ng mga manggagawa na tumutustos sa mga serbisyong ibinibigay ng lipunan. Tinataya ng ETLA Economic Research na ang Finland ay mangangailangan ng humigit-kumulang 44,000 imigrante bawat taon upang mapanatili ang kasalukuyang economic dependency ratio, ibig sabihin, ang ratio ng mga walang trabaho at ng mga tao sa labas ng workforce.

"Nangangahulugan ito na, katulad ng maraming iba pang European na bansa, magiging higit sa 15% ng populasyon ang mga imigrante," dagdag ni Sippola.

Ang hamon ay nakikipagkumpetensiya ang Finland para sa parehong mga manggagawa sa ibang bansa sa Europe, na marahil ay mas maganda kaysa sa Finland. Bumubuhos na ngayon ang pinakamahuhusay na manggagawa sa Germany, na malugod na tinatanggap ang mga imigrante," ayon kay Sippola.

Nagbabala siya tungkol sa isang sitwasyon kung saan tutumal ang imigrasyon. Ang isang halimbawa ay makikita sa Japan. Ang populasyon ng Japan ay katulad ng age pyramid ngFinland - at hindi umuusad ang paglago ng ekonomiya.

"Gusto kong makakita ng mga makatwirang argumento sa pampublikong debate tungkol sa imigrasyon, dahil maliwanag kung ano ang totoo. Makakatulong ang imigrasyon ng mga manggagawa at ang matagumpay na pagtanggap ng mga imigrante upang mapabilis ang mabagal na paglago ng ekonomiya ng Finland.”

Mainit ang talakayan tungkol sa imigrasyon sa Finland, at kasalukuyang isinasaalang-alang ng gobyerno na higpitan ang mga kondisyon para sa imigrasyon sa pamamagitan ng pagtatakda ng limitasyon ng kita na €1,600 para sa isang permit sa paninirahan na may kaugnayan sa trabaho.

Kinukwestyon ni Sippola ang mga pahayag tungkol sa pananamantala ng mga imigrante sa mga benepisyong panlipunan, bagama't bilang isang eksperto, kinikilala rin niya ang mga side-effects ng imigrasyon at nabigong integrasyon.

"Karaniwang gusto ng mga imigrante na manirahan, magtrabaho at magbayad ng buwis sa Finland, at iyon ang ginagawa nila."

Palaging nadarama ni Francisco Merida ang pagtanggap ng Finland. Pagkarating sa Helsinki noong tagsibol ng 2015, agad siyang nagsimulang mag-aral ng Finnish sa isang summer university.

Napakalaki ng kagustuhan niyang matutunan ang bagong wikang ito na tinanggihan niya ang pakikipag-ugnayan sa ibang Mexicano nasa Helsinki. Nang sinubukan siyang anyayahan na pumunta sa mga sikat na Latino party, umaayaw si Merida.

"Mahirap iyon, pero nakatulong iyon sa akin na mag-adjust."

Kahit gustong-gusto niyang matuto, hindi madali ang pag-aaral ng wika. Nagtataka pa rin si Merida kung bakit ginugol ang mga klase sa pag-aaral ng nakasulat na wika. Ang wikang pinag-aralan sa kurso ay napakalayo sa wikang sinasalita ng mga Finnish sa araw-araw.

Ang Finland ay mangangailangan ng humigit-kumulang 44,000 imigrante bawat taon.

Nang magtagumpay si Merida sa kanyang pagbisita sa isang R-kioski gamit ang Finnish, pakiramdam niya ay nanalo siya.

"Naramdaman kong naninirahan na talaga ako sa Finland. Kapag sinasalita ko ang wika, nagiging bahagi ako ng lipunan."

Gusto rin ni Merida na matuto ng Finnish dahil sa kanyang anak na babae. Ang ina ng kanyang anak ang dahilan ng kanyang paglipat sa Finland. Patuloy na pinapalaki ng dating mag-asawa ang kanilang anak, kahit na hiwalay na sila.

Kinakailangan din ang mga dayuhang manggagawa sa iba't ibang bahagi ng Finland sa labas ng rehiyon ng Helsinki. Maaaring nakatagpo na ng mga taong dumadaan sa shopping center at restaurant sa Mikkeli si Lucie Uwamungu.

Trabaho ni Uwamungu na tiyaking malinis ang mga lugar na para sa mga customer. Kaunti lang ang nakakapansin sa kanyang trabaho, pero kung hindi niya ito nagawa, seguradong hahanap-hanapin siya.

"Marami ang nagsasabi na mahirap ang paglilinis, pero sa totoo lang, nai-enjoy ko talaga ito! Taos-puso ang paglilinis ko."

Noong una ay nagtatrabaho si Uwamungu bilang tagapaglinis para sa iba't ibang employer. Nakapasok siya sa Suur-Savo Cooperative Societies sa tulong ng isang babae na kasamahan niya sa simbahan at nagtatrabaho para sa S Group.

Para kay Uwamungu, 35, nabigyan siya ng kalayaan dahil sa trabaho. Ginamit niya ang kanyang sahod para makabili ng kotse at makaipon para bumili ng bahay kasama ang kanyang Rwandan na asawa, na nag-aaral para maging isang doktor. Ang isang malaking pamilya ay nangangailangan ng malaking bahay. May limang anak si Uwamungu. Ang bunso ay toddler pa, ang panganay ay hindi na nila kasama sa bahay at nagtatrabaho sa isang sports shop. Tumutulong ang mga kapitbahay sa pangangalaga ng bata.

Ipinanganak sa Democratic Republic of Congo, lumaki si Uwamungu sa isang refugee camp sa Rwanda. Nakaranas siya ng trauma at matinding paghihirap na mahirap pa ring pag-usapan hanggang ngayon.

Noong 2011, tinanggap si Uwamungu sa Finland bilang isang quota refugee. Siya ay 22 taong gulang na may dalawang anak. Kailangan niyang matutunan ang lahat ng pang-araw-araw na pamumuhay sa Finland, simula sa kung paano gumamit ng oven. Hindi nakapag-aaral si Uwamungu sa Rwanda. Kinailangan ng mahabang panahon para makapag-adjust.

Ngayon, mayroon nang maayos na pamumuhay at trabaho si Uwamungu. Napakahalaga ng papel ng trabaho at ng suporta ng kanyang mga supervisor at iba pang Finns. Lubos na nagpapasalamat si Uwamungu sa kanyang mga supervisor at employer.

“Si Pirjo, Timo... ang aking mga amo ay laging handang makinig at tumulong. Sinusuportahan nila ako tulad ng sarili nilang mga anak, pinahahalagahan at ipinagtatanggol nila ako. Nagbago ang buhay ko mula nang magtrabaho ako dito. Ngayon pakiramdam ko ligtas ako."

Si Uwamungu ay nag-aaral para sa isang vocational qualification sa paglilinis sa pamamagitan ng isang apprenticeship. Sa hinaharap ay gusto niyang makatapos ng comprehensive school upang hindi lang voice message sa kanyang sariling wika ang maipapadala niya sa kanyang mga kapatid sa US.

Hindi lahat ng mga dayuhan ay nakakahanap ng mga trabahong gusto nila at tinatanggap sa lipunang Finnish sa paraang tulad nina Merida at Uwamungu. Ayon kay Markku Sippola, nagiging mas mahirap ang pagtatrabaho ng mga dayuhan lalo na sa mataas na pangangailangan ng wikang Finnish at kakulangan ng mga kakilala. Kung ang isang imigrante ay may degree mula sa ibang bansa, wala silang panahon upang lumikha ng mga network sa Finland upang mas mapadali ang pagtanggap sa trabaho.

“Marami tayong underemployed kumpara sa antas ng kanilang edukasyon. Sa industriya ng paglilinis, maraming maiitim ang balat na may mga degree sa law o negosyo. May mga ipinapatupad na mga hierarchy na kailangan nilang mabagabag," ayon kay Sippola.

Una ring sinubukan ni Francisco Merida na mag-aplay bilang assistant sa mga law firm, ngunit sumuko siya pagkatapos magpadala ng higit 100 aplikasyon ng trabaho. Hindi tumugon ang mga employer sa alinman sa mga ito.

"Sinabihan ako na tumawag pagkatapos mag-aplay, pero hindi pa ako magaling magsalita ng Finnish ng panahong iyon," paggunita niya.

Ang debate tungkol sa mga kinakailangan sa wika ay pamilyar din sa S Group, ang pinakamalaking pribadong employer ng Finland. Iyon ang dahilan kung bakit nagha-highlight ang retail group ng mga halimbawa kung paano maaayos ang pang-araw-araw na buhay sa lugar ng trabaho, kahit na nagsasalita ang mga tao ng iba't ibang wika.

Noong Marso, nakibahagi ang Direktor ng HR na si Hanne Lehtovuori sa isang talakayan tungkol sa pagkakapantay-pantay at walang diskriminasyon sa trabaho na pinamumunuan ni Prime Minister Petteri Orpo (Partido ng Koalisyon). Ang debate ay sinuportahan ni Miriam Attias, na nagtatag ng think-tank MAP Finland kasama ang kanyang mga kasamahan upang tumuon sa pagbuo ng pakikipag-ugnayan at kagalingan sa trabaho sa magkakaibang mga komunidad.

Ayon kay Attias, ang pagkakaiba-iba ng mga empleyado ay nangangahulugan na kaunti lang ang mga ibinahaging katotohanan sa lugar ng trabaho. Kaya naman kailangan pa ng talakayan. Hindi ito nangangahulugan ng masama, dahil kung mas marami ang mga pananaw, mas napapaunlad ang creativity - hangga't napapanatili ang magandang kapaligiran sa pakikipagtulungan at pakikipag-ugnayan.

Binigyang-diin din ng round table na kailangan pa ng mga employer na magpakita ng magandang halimbawa ng pagkuha ng mga tao mula sa iba't ibang pinagmulan, pati na rin ang mga incentive para sa recruitment at suporta para sa mga landas sa karera. Ang mga taong may iba't ibang skill ay nangangailangan ng pag-asa na magkakaroon rin sila ng pagkakataon na maabot ang kanilang potensyal at gamitin ang kanilang mga skill," ayon kay Hanne Lehtovuori. Makakatulong din ito sa kumpanya.

"Laging handang makinig at tumulong ang mga amo ko. Sinusuportahan nila ako tulad ng sarili nilang mga anak."

Sinabi niya na dapat maglakas-loob ang mga tao na kumuha ng mga manggagawa na walang perpektong kasanayan sa wikang Finnish.

"Makakatulong sa pagtatrabaho ng mga dayuhan kung matututo sila ng Finnish habang nagtatrabaho," sabi niya.

Kapag nagamit ang wika sa mga totoong sitwasyon, at hindi lamang sa mga kurso sa wika, maaaring umunlad ang iyong mga kasanayan sa wika. Idiniin ni Lehtovuori na hindi dapat isipin bilang isang permanenteng katangian ng isang tao ang mga kasanayan sa wika, ngunit bilang isang propesyonal na skill na maaaring suportahan ang pag-unlad.

Para kay Merida, hindi kabiguan ang pagtatrabaho sa industriya ng restaurant. Idiniin niya na ang isang Mexican law degree ay walang bisa sa Finland. Hindi siya pamilyar sa batas ng Finnish. Kahit maganda pa ang iyong pinag-aralan, ang edukasyon ay hindi palaging nakakatugon sa mga kinakailangan ng Finnish.

"At saka, adaptable akong tao. Kung may pagkakataon, nakatuon ako sa positibo."

Ang unang trabaho ni Merida sa Finland ay sa Fafa's, isang restaurant ng S Group sa Vantaa. Na-promote siya bilang shift manager sa loob ng isang buwan. Pagkaraan ng ilang buwan, dumalo siya sa isang kurso sa pagsasanay ng supervisor at na-promote bilang business idea manager.

Siya ay naging restaurant manager mula noong 2021, at mas mataas pa ang kanyang mga pangarap para sa hinaharap.

May pakinabang ang araw-araw na buhay sa Finland. Hindi mahahaba ang biyahe sa pagko-commute, malayang nakakapasyal ang mga bata, at may mas maraming oras para sa pamilya.

“Parang maliit na bayan lang ang Helsinki kumpara sa mga lungsod ng Mexico, pero gusto ko dito. Gustong-gusto ko ang pagiging payapa nito. Hindi ko kailangan ng malalaking apartment block at traffic para maging masaya."

Matapos ang siyam na taon sa Finland, masaya si Merida na malaya siyang nakakakilos nang hindi dinidekta ng komunidad kung paano siya kumilos. Siyempre, nami-miss pa rin niya ang Mexico. Naiisip pa rin niya paminsan-minsan ang kanyang mga kapamilya, kaibigan at ang lokal na pagkain. Habang lumilipas ang mga taon, hindi na niya gaanong nami-miss ang kanyang tahanan. Nandito na ngayon ang buhay ni Merida.

Sa hinaharap, mas lalo pang magkakaroon ng dahilan si Merida na manatili sa Finland. Nasasabik na sila ng kanilang bagong partner para sa bagong miyembro ng kanilang pamilya. Ipapanganak na ang kanilang sanggol sa Hunyo.